ایجاد تنوع در آموزش (نظیر تنوع نمايش‌های مختلف اعداد از جمله با انگشتان، چينه، چوبخط و خصوصاً ابزارهای ملموسی نظیر مهرهها) از اين لحاظ مورد تأکيد است که به دانشآموزان کمک می‌کند تا به يک ابزار خاص وابسته نشوند و کم کم بتوانند محاسبات را به صورت ذهنی و بدون استفاده از ابزارها انجام دهند.
«يکی از مهارت‌های مورد‌نظر در آموزش رياضی استفاده از ابزارهای مختلف است. درکلاس اوّل ابتدايی کار با خطکش و شابلون در حدّ کسب مهارت برای ترسيم خطوط و شکل‌های هندسی آموزش داده میشود. همچنين آشنايی با ابزار اندازهگيری زمان (ساعت) در حدّ خواندن ساعتهای کامل در برنامهی رياضی گنجانده شده است.»[1] از ابزارهای دیگر نظیر مکعب‌های آموزشی، مهرهها، چوبخط و گیره‌های کاغذ برای آموزش شمارش، مقایسه، اندازه‌گیری، آمار و… به وفور استفاده شده است. همچنین دانشآموزان برای تمرین الگویابی از جداول شطرنجی بهره می‌برند.
[1]– کتاب راهنمای معلم اول دبستان، ص 24